enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
DOLAR
35,6542
EURO
37,1607
ALTIN
3.150,00
BIST
10.030,11
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul
Hafif Yağmurlu
11°C
İstanbul
11°C
Hafif Yağmurlu
Perşembe Parçalı Bulutlu
14°C
Cuma Hafif Yağmurlu
12°C
Cumartesi Hafif Yağmurlu
12°C
Pazar Az Bulutlu
12°C

Bilgi: Klavye yön tuşlarını kullanarak galeri resimleri arasında geçiş yapabilirsiniz.

Survivor Dilşah’ın hikayesi


“BİZ KENDİ KENDİMİZE BÜYÜDÜK” Kurt yaşam öyküsünü şu sözlerle anlattı: “Şimdiye kadar kimseye anlatmadım. Ben 12 yaşındaydım, anne oldum, baba oldum bir de abla oldum. Biz sokakta büyüdük zira. Anne baba vardı ama bize sahip çıkmadılar. Biz çatısı olmayan bir yerde büyüdük. Baraka bana şu an ev gibi geliyor üstü kapalı bulunduğu için. Ben üstü açık bir yerde büyüdüm. Yattığım yer, yer değildi. Çatı yoktu, elektrik yoktu, su yoktu… Biz kendi şahsımize büyüdük. Benim hiç oyuncağım olmadı örneğin. Kız çocuklarının Barbie bebekleri olur ya örneğin benim hiç oyuncağım olmadı, kimse bana oyuncak vermedi. Elime oyuncak alıp oynamadım. Ben, anne, baba, abla olarak üç şahıs olarak büyüdüm. “BEN ÇÖPTEN YEMEK YEDİĞİMİ BİLİYORUM” Şöyle söyleyeyim; Çöpten hiç yemek yediniz mi? Ben çöpten yemek yediğimi biliyorum. O artıkları yediğimi biliyorum öyle bir yaşamdan geldim. Burada yediğim pirinç, bulgur, işte erzak bana gerçekten çok geliyor. Çünkü biz çöpten yemek yiyorduk. Ben 3 kardeşimle çöpten yemek ayıkladığımı hatırlıyorum. O yaşamdan bizi aldılar, bizi yurda verdiler. Sonra beni kardeşlerimden ayırdılar. Ben yapayalnız kaldım. Aldılar erkek kardeşlerimi diğer yurda yerleştirdiler. Ben yapayalnız kaldım. Çünkü ilk kez onlardan ayrılmıştım, o kadar yalnızdım ki kardeşlerim, kardeşlerim diye devamlı ağlıyordum. Görüştürüyorlardı ama ayda bir görüştürüyorlardı ama onlar bensiz büyüyorlardı.” “ÇOCUKLUĞUMUZU YAŞAYAMADIK” Sadece kendisinin değil, kardeşlerinin de çok zor bir yaşamı bulunduğunu bildiren Dilşah Kurt, “Onlar da iyi bir çocukluk yaşamadı. Ben yaşatmak isterdim ama elimden gelen buydu. Çocukluğumuzu yaşayamadık. Bizde anne baba sevgisi yok zira biz anne baba sevgisi hiç görmedik. Onlar da bilmiyor zaten. Kendim hiçbir vakit üzülmedim. Niye anne baba sevgisi yok demedim örneğin. Tek dediğim şey benim kardeşlerim niye bunu yaşıyor? Biz 3 kardeş niye bunu yaşıyoruz? Bari getirdiniz dünyaya sahip çıkın diyorum. Baba yok, anne yok.” dedi. UTANDIRMAM GEREKEN BİR ANNE BABA VAR” Memur bulunduğunu ve işinden istifa edip Survivor’a yaklaştığını bildiren Kurt “Kızların ilk aşkı hani babasıdır derler ya, hiç olmadı… Benim niye babam yok örneğin? 28 yaşındayım 29’a geliyorum halen çıkmadı örneğin. Ben şimdiye kadar bulunduğum noktaya şahsım kazıya kazıya geldim. Ben şimdi buradayım fakat bundan sonra nasıl birisi olacağımı da biliyorum. Güzel bir yuva kurmak istiyorum ve çocuğuma, aileme o sevgiyi aşılamak istiyorum. Memurum ama istifa edip geldim zira burası benim hayalim. Hayalimi yaşam sürdürmek istiyorum. Utandırmam gereken bir anne baba var ve gururlandırmam gereken iki kardeş var.” diyerek sözlerini tamamladı. Üsteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.