Bütün ailem karşı çıkmıştı eşimle

Babamın telefonunu elime aldım, mesajlar açıktı. Kalbim hızla çarpıyordu, nefesim daralmıştı. En son gelen mesaj eşimdendi: “Anneye hediye almak istiyorum. Bedenini öğrenmem lazım. Lütfen yardım et.”
Bir an nefesimi tuttum. Eşimin söyledikleri doğruydu, ama neden bu kadar endişeliydi? Neden bana doğruyu söylerken yüzü kızarmıştı? İçimdeki şüphe büyüyordu. Kendimi kontrol etmeye çalışarak telefonu yerine bıraktım.
Ailemden kısa bir sohbetle ayrıldım, ama içimde fırtınalar kopuyordu. Eve dönerken düşünceler kafamda dönüp duruyordu: “Eşim gerçekten dürüst müydü, yoksa bir şeyleri mi saklıyordu? Babamla olan bu mesajlaşma neden bu kadar gizemli hale gelmişti?”
Eve vardığımda, eşim hâlâ kanepede oturuyordu. İçeri girdim ve ona doğru baktım. Gözlerindeki gerginliği gördüm. Onunla konuşmam gerektiğini anladım ama nasıl başlayacağımı bilemiyordum.
“Telefonu sana geri verdim, ama aklımdaki sorular hâlâ duruyor,” diye düşündüm içimden.