O tezgâha sergilediği hâlde, tuhaf gurebaya vermediği al al domateslerin hepsi yere saçılmış, arbede de piyasacıların ayakları altında ezilmiş, salça olmuştu âdeta…O arbede de piyasacılardan biri yaralanmıştı. O kaba adam nasılda çaresizdi: Yardım edin… Yeğenimi yaraladılar… Ambulans çağırın!.. Az önceki o burnundan kıl aldırmayan insan gitmiş, yerine yerde yatan yeğeni amacıyla yardım ve acıma istenen bir aciz kul gelmişti…Çok geçmedi, bir ambulans geldi. Yaralıyı alıp götürdüler… Ne domatesi kalmıştı ne piyasaı? Tanrı’tan yeğenin çok ağır değildi durumu… Tanrı korusun onun da çoluğu çocuğu vardı…Bu kadar mı gönlü kırılmıştı annemin? Evet, kalbi kırılan birinin bedduasını almamak lazım… Rabbim’den bizi iyilerle ve acımali olanlarla karşılaştırmasını niyaz ediyorum…Betül TaşpınarKonya Üsteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.